H Υπερτροφία Ρινικών Κογχών και η Σκολίωση Ρινικού Διαφράγματος (Στραβό διάφραγμα) είναι οι βασικοί ανατομικοί παράγοντες που οδηγούν στη ρινική αναπνευστική δυσχέρεια. Ενώ παλιότερα θεωρούσαμε το διάφραγμα την κυριότερη αιτία ανεπαρκούς ρινικής αναπνοής, έχει πλέον αποδειχθεί ότι οι υπερτροφικές κόγχες παίζουν συχνά σημαντικοτερο ρόλο και σε πολλές περιπτώσεις η συρρίκνωση τους αρκεί από μόνη της να φέρει το επιθυμητό αναπνευστικό αποτέλεσμα.

 

Σκολίωση Διαφράγματος – Στραβό Διάφραγμα

 

 

Η σκολίωση του ρινικού διαφράγματος είναι μία συνηθισμένη πάθηση κατά κανόνα συγγενής και λιγότερο επίκτητη και απαντάται στο 80% και πλέον σε άρρενες. Στην καθομιλουμένη διατυπώνεται σαν “κοκκαλάκι στη μύτη”, ή “στραβό διάφραγμα”, ή “κρεατάκια στη μύτη”.

Στη σκολίωση συμμετέχει τόσο το οστένο τμήμα του διαφράγματος όσο και το πρόσθιο χόνδρινο τμήμα. Ο ασθενής παραπονείται για ρινική αναπνευστική δυσχέρεια, κοιμάται με ανοιχτό στόμα, και αρκετοί αναφέρουν έντονο ροχαλητό ακόμη δε από μερικούς αναφέρονται και διακοπές της αναπνοής κατά τη διάρκεια του ύπνου (άπνοιες).

Στη μερική ρινική απόφραξη κατά κανόνα συμμετέχουν και οι κάτω ρινικές κόγχες συνήθως λόγω της διαχρονικής υπερτροφίας τους για τις οποίες σημαντικά ευθύνεται και το “στραβό διάφραγμα”.

 

Διαφορετικές Μορφές Διαφράγματος και Ρινικών Κογχών  (ο αέρας περνά από το ροζ χώρο)

 

Αρκετοί ασθενείς αναφέρουν ότι “κλείνει” ή “μπουκώνει” το δεξιό ρουθούνι όταν είναι ξαπλωμένοι στα δεξιά και το αντίθετο. Αυτό ιατρικά αποδίδεται σε αγγειοκινητική ρινίτιδα.

 

Πλαστική σκολιώσεως ρινικού διαφράγματος

Η χειρουργική αποκατάσταση της ρινικής αναπνοής κατόπιν όλων των ανωτέρω, στοχεύει τόσο στην αποκατάσταση του ρινικού διαφράγματος, όσον και στη σμίκρυνση της μάζας των υπερτροφικών ρινικών κογχών.

Εικόνες: Σκολίωση Ρινικού Διαφράγματος

 

Η εγχείρηση γίνεται δια μέσου του ενός ρώθωνος με τη βοήθεια μεγενθυντικών φακών προσοφθάλμια του χειρουργού (Lupes) και με σύγχρονο ισχυρό φωτισμό (Xenon ή LED).

Ενίοτε χρησιμοποιείται τα τελευταία χρόνια η ενδοσκοπική ρινοχειρουργική με ταυτόχρονη απεικόνιση σε monitor. Τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται είναι σύγχρονα συμβατικά εργαλεία ρινοχειρουργικής αλλά και συσκευές που χρησιμοποιούνται για ορισμένες φάσεις της εγχείρησης όπως είναι Radiofrequency – Ultracision – Cryosurgery και τελευταία, ένας νέος τύπος Laser τον οποίο και χρησιμοποιώ και έχω θετική εμπειρία. Ειδικότερα, με τον τύπο αυτού του Laser επιτυγχάνεται υποβλεννογόνιος συρρίκνωση των κογχών αναίμακτα τόσο με βραχυπρόθεσμα όσο και με μακροπρόθεσμα ευεργετικά αποτελέσματα όσον αφορά την αποκατάσταση της ρινικής αναπνοής.

Με το ίδιο Laser μπορούν να εκταμούν σε επιλεγμένα περιστατικά και τμήματα του σκολιώντος ρινικού διαφράγρατος (ρινικές οπίσθιες άκανθες).

Οι επεμβάσεις με Laser που προαναφέραμε, μπορούν να γίνουν και στο ιατρείο και δεν απαιτείται εισαγωγή σε κλινική. Εάν όμως το σκολιωτικό διάφραγμα είναι σε μεγάλη έκταση και αφορά σημαντική σκολίωση και του χόνδρου πρόσθια, τότε απαιτείται οπωσδήποτε χειρουργική επέμβαση σε κλινική με χρήση των προαναφερθέντων συμβατικών εργαλείων και συσκευών.

Η επέμβαση μπορεί να διενεργηθεί,

1. Με τοπική αναισθησία και προνάρκωση

2. Με “μέθη” και παρουσία αναισθησιολόγου,

3. Με γενική αναισθησία.

 

• H Διάρκεια της επέμβασης είναι τριάντα λεπτά έως μία ώρα.
• Δεν χρησιμοποιούνται “σφυριά” και εργαλεία παλαιάς τεχνολογίας.
• Δεν πωματίζεται η μύτη με γάζες, αλλά τοποθετούνται ειδικοί νάρθηκες από σιλικόνη οι οποίοι επιτρέπουν και μερική αναπνοή από τη μύτη.
• Για 24-48 ώρες μόνον υπάρχει λεπτό ειδικό σφουγγαράκι πωματισμού σε κάθε ρώθωνα (merocel) το οποίο και αφαιρείται μετά από 48 ώρες οπότε και επιστρέφει ο ασθενής στην εργασία του, παραμενόντων μόνον των εσωτερικών ναρθήκων από σιλικόνη οι οποίοι δεν είναι ορατοί από τους γύρω. Αυτοί οι νάρθηκες αφαιρούνται την 9η έως 12η μετεγχειρητική ημέρα, ανώδυνα στο ιατρείο. Σε όλο αυτό το διάστημα, ο ασθενής μπορεί να εκπληρώνει τις εργασιακές του υποχρεώσεις εάν το επιθυμεί. Μετά την αφαίρεση των ναρθήκων, ο ασθενής κάνει ρινοπλύσεις με υπέρτονο διάλυμα χλωριούχου νατρίου (αλατόνερο) με ειδικές συσκευές ρινόπλυσης για μεγιστοποίηση της ρινοαναπνευστικής λειτουργίας. Την 20η περίπου μετεγχειρητική ημέρα ο ασθενής προσέρχεται στο ιατρείο του θεράποντος ιατρού για έναν τελευταίο καθαρισμό των ρινικών κοιλοτήτων. Ο ασθενής μετεγχειρητικά θα έχει ελάχιστες σταγόνες αίματος οι οποίες δεν θα πρέπει να τον φοβίσουν. Σιτίζεται κανονικά και δεν αλλάζει καμία από τις καθημερινές του συνήθειες.

H Υπερτροφία Ρινικών Κογχών και η Σκολίωση Ρινικού Διαφράγματος (Στραβό διάφραγμα) είναι οι βασικοί ανατομικοί παράγοντες που οδηγούν στη ρινική αναπνευστική δυσχέρεια. Ενώ παλιότερα θεωρούσαμε το διάφραγμα την κυριότερη αιτία ανεπαρκούς ρινικής αναπνοής, έχει πλέον αποδειχθεί ότι οι υπερτροφικές κόγχες παίζουν συχνά σημαντικοτερο ρόλο και σε πολλές περιπτώσεις η συρρίκνωση τους αρκεί από μόνη της να φέρει το επιθυμητό αναπνευστικό αποτέλεσμα.

 

Η παθοφυσιολογία των πολυπόδων στις ρινικές κοιλότητες και στα παραρρίνια δεν έχει πλήρως διαλευκανθεί. Αρκετοί πάντως από τους ασθενείς με πολύποδα στη μύτη έχουν αλλεργικό υπόστρωμα και ακόμη ένα μικρότερο ποσοστό παράλληλα με τους πολύποδες στη μύτη και στα παραρρίνια αναφέρει και κρίσεις βρογχικού άσθματος.